Czułem, że to będzie pytanie, które słyszałem milion razy. Dużo jest takich pytań. Są tak proste, że mógłby na nie odpowiedzieć nawet mój pies.
Wysłuchałem uważnie pytania do końca i z uśmiechem powiedziałem: "To jest naprawdę dobre pytanie. Dziękuję."
Każdy prelegent myśli, że będzie odpowiadał tylko na mądre i inteligentne pytania, które pozwolą wykazać się wiedzą i doświadczeniem – czasem także poczuciem humoru. To nie było takie pytanie.
Dlaczego to było jednak naprawdę dobre pytanie? Bo zadała je osoba, która chciała się czegoś dowiedzieć i stwierdziła, że właśnie ja jej w tym pomogę. Autor pytania chciał się czegoś nauczyć. Po to m.in. są szkolenia i prezentacje – żeby czegoś nauczyć i być może zmienić opinię lub nastawienie.
Dostrzegłem miły uśmiech na jego twarzy kiedy pochwaliłem za pytanie. Uważnie wysłuchał odpowiedzi. Reszta słuchaczy także. Zadawali więcej pytań. Wiedzieli, że mogą pytać o wszystko, bez ryzyka ośmieszenia. Docenili styl rozmowy prelegenta i jakość odpowiedzi.
Nie pokazywałem publiczności, że jestem lepszy, bo wiem więcej. Traktowałem moich słuchaczy jak partnerów, których interesuje ten sam temat. Chętnie i cierpliwie odpowiadałem na każde pytanie.
To było naprawdę dobre pytanie. Pytanie, na które odpowiadałem już milion razy i zawsze się cieszę kiedy znowu je słyszę.
Kiedy na następnej prezentacji usłyszysz banalnie proste pytanie, potraktuj je jak najlepsze pytanie na świecie. Wysłuchaj w skupieniu do końca i podziękuj. Doceń to, że możesz komuś pomóc.
Konkluzja
To jak odpowiesz na pytanie, które słyszałeś milion razy, dużo powie o tym jakim jesteś prelegentem - i człowiekiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz