Bezcenny PR

Jest taki żart: "Jeżeli cena i wartość znaczą to samo, dlaczego bezcenny i bezwartościowy znaczą coś zupełnie przeciwnego?"

Cenę ustala sprzedawca a wartość określa kupujący. Cenę kształtują różne warunki rynkowe. Na wartość duży wpływ ma marketing i PR.

W idealnej sytuacji klient chciałby korzystać z usług PR za darmo. Natomiast agencja PR chciałaby sprzedawać swoje usługi jak najdrożej. Czy to znaczy, że klient i agencja PR mają sprzeczne interesy?

Mogłoby się wydawać, że nikt w Polsce nie jest zainteresowany usługami niskiej jakości za żadną cenę (także tę najniższą). Niestety, jest inaczej. Nadal jest popyt na usługi PR niskiej jakości i – jak się można domyślać – za niską cenę.

"Dobra" cena jest wtedy kiedy ocena wartości usług agencji PR przez klienta jest wyższa od ceny. Wysoka cena jest wtedy kiedy ocena wartości usług agencji PR przez klienta jest niższa od ceny. Logiczne, prawda?

Wartości PR nie określa cena. Opisuje ją to jak ważny jest PR dla klienta. Im ważniejszy, tym większa wartość PR. Albo inaczej, tani PR nie wypracuje wartości jakiej potrzebuje ważny projekt.

Komunikacja kryzysowa dla szkół

20 uczniów trafiło do szpitala na obserwację. Ktoś rozpylił gaz pieprzowy.

Uczeń doznał poparzenia twarzy i rąk na lekcji chemii.

16-latek zmarł na lekcji wychowania fizycznego.

Na lekcji geografii uczeń liceum zranił nożem kolegę z zazdrości o dziewczynę.

To są prawdziwe historie z polskich szkół.

Od komunikacji z mediami w sytuacjach kryzysowych zależy co media powiedzą o kryzysowym zdarzeniu, jak długo będą o tym mówiły, jak to oceni opinia publiczna i jakie będą tego skutki, na przykład czy dyrektor szkoły nie straci pracy.

Feliszek PR oferuje szkolenia kryzysowe dla szkół i uczelni wyższych, na których pomaga im przygotować się do komunikacji z mediami i opinią publiczną w sytuacji awarii, wypadku lub tragedii.

Jak bezpiecznie przejść od odpowiedzi na pytanie reportera do kluczowego komunikatu

Most łączy dwa brzegi rzeki. W wywiadzie dla mediów symboliczny most łączy odpowiedź na pytanie reportera z kluczowym komunikatem rozmówcy.

Na szkoleniach medialnych często jestem pytany co robić kiedy reporter zadaje pytanie, na które nie chcemy odpowiedzieć. Na przykład reporter pyta o konflikt z prawem lub problemy w branży.

Moja odpowiedź od lat jest taka sama. Reporter ma prawo zadawać takie pytania i trzeba na nie odpowiedzieć. Jedną z metod udzielenia pełnej odpowiedzi jest technika przejścia (tak jak przejście przez most z jednego brzegu rzeki na drugi).

Technika przejścia polega na umieszczeniu w odpowiedzi krótkiego wyrażenia łączącego pierwszą część odpowiedzi z jednym z kluczowych komunikatów.

W dobrym wywiadzie dla mediów pojawiają się dwie grupy informacji: 1. odpowiedzi na pytania reportera (to, czego chce się dowiedzieć) i 2. kluczowe komunikaty (to, co sam chcesz powiedzieć). Jak to połączyć odpowiadając na negatywne pytanie? Lub jeszcze inaczej – jak przejść od odpowiedzi na negatywne pytanie do pozytywnego kluczowego komunikatu?

Jak uszczęśliwić swoje ego

Jeśli usłyszysz przez przypadek rozmowę o czyimś ego, raczej nie będzie to coś miłego. Nie usłyszysz na przykład: "Podoba mi się ego Joanny!"

Prawdopodobnie usłyszysz: "Joanna ma olbrzymie ego!", "Piotr ma chorobliwe ego" lub "Krzysztof jest okropnym mitomanem."

Ego patrzy na świat i innych ludzi z jednej perspektywy. Uznaje tylko swój punkt widzenia. Ma negatywną reputację mimo że to właśnie ono pobudza ambicję, zachęca do kreatywności i mobilizuje do sukcesów.

Ego to – mówiąc ogólnie – zestaw opinii jakie mamy o sobie, szczególnie tych dotyczących naszych umiejętności, zdolności i inteligencji. Pokazuje jak postrzegamy i rozumiemy siebie w społeczeństwie (w rodzinie, wśród znajomych i w pracy).

Ego czasem się myli

To jak widzimy siebie (wizerunek wewnętrzny) czasem nie zgadza się tym jak widzą nas inni (wizerunek zewnętrzny). W przypadku sprzeczności ego staje do walki – broni pozytywnego wizerunku i poczucia własnej wartości.

Ludzie z wybujałym ego uważają, że świat jest im coś "winny". Chcą więcej brać niż dawać. Mają reputację zarozumialców, arogantów i pyszałków. Nie są lubiani w pracy i nie mają szczerych przyjaciół. Dużo ich wśród polityków, aktorów i celebrytów.

Niekontrolowane ego jest źródłem wielu kłopotów i rozczarowań. Nie namawiam do jego unicestwienia. To byłoby zbyt bolesne i ryzykowne. Proponuję natomiast chwilowe pozbawienie go lub ograniczenie dostępu do tlenu.